Die Doop van Jesus makeer volgens die Evangelie volgens Markus (1,9–11)[1] die oorgang van Johannes die Doper se preke na Jesus se openbare optrede.[2] In die twee ander sinoptiese evangelies gaan die geboorteverhale vooraf (Matteus 3,13–17;[3] Lukas 3,21–22).[4] Terloops verwys die evangelis Johannes in Johannes 1,29–34 na die doop van Jesus. Daarbenewens word dit in die apokriewe Evangelie van die Hebreërs genoem.
Jesus se doop deur Johannes in die Jordaanrivier simboliseer die vergifnis van sondes en roep die gedoopte weens die nadering van die Goddelike ryk tot bekering. Die doop van Jesus staan in kontras met sy aankondiging as seun van God. Die eerste Christene het Jesus se onderskikking met sy doop onder Johannes, dalk ook 'n dissipelskap van Jesus self, verwerp. Vervolgens word dié gebeurtenis as histories bewese beskou (differenskriteria). Die Rooms-Katolieke Kerk herdenk die Doop van Jesus op Sondag ná Driekoningedag; laasgenoemde word op 6 Januarie gevier, dus is die vroegste moontlike termyn vir die fees 7 Januarie.
Jesus het in daardie selfde tyd van Nasaret in Galilea af gekom, en Hy is deur Johannes in die Jordaan gedoop.
In daardie tyd het Jesus van Galilea af na Johannes toe by die Jordaan gekom om deur hom gedoop te word.
Toe al die mense hulle laat doop het, is Jesus ook gedoop, en terwyl Hy staan en bid, het die hemel oopgegaan